www.baltofilm.fora.pl

Iditarod

Niedźwiedź polarny, niedźwiedź biały [ursus maritimus]

Opracowano na podstawie wiki, wiem.

Gatunek ssaka drapieżnego z rodziny niedźwiedziowatych, zamieszkującego Artykę. Grube futro i warstwa tłuszczu chronią go przed zimnem. Sierść ma zwykle kolor biały lub kremowy. Skóra w rzeczywistości – czarna. Niewielka głowa, małe uszy pomagają mu redukować stratę ciepła, a także nadają mu opływowy kształt. W zasadzie jest ssakiem morskim, zaś do przetrwania potrzebuje pływającego lodu i żywności, którą znajduje w wodzie. Jest przystosowany do życia, na lodzie, wodzie i lądzie.
Naukowcy uważają, że zanik lodu morskiego, bardzo ogranicza szanse jego przetrwania.

Wielkość i waga:
Są to jedno z największych niedźwiedzi – obok kodiaka są największymi żyjącymi drapieżnikami lądowymi. Samiec potrafi ważyć nawet 700 kg, osiąga długośc do 3,0 m, w kłębie niemal 1,5 m. Samica jest niemal dwa razy mniejsza: waży do 300 kg, ok 2,0 m wysokości. Największy samiec ważył ponad tonę, został zabity na Alasce. Młode po urodzeniu ważą tylko 600 – 700 g.
Stopy są i szerokie [30 x 25 cm], połączone z palcami częściowo spiętymi błoną pławną bardzo ułatwiają im pływanie. Pazury są mocne, krótkie i ostre.

Futro:
Białe, choć pojedyncze włosy są przeźroczyste daje mu dobry kamuflaż, jest jak szklarnia zamieniając światło słoneczne, na energię cieplną. W trakcie arktycznego lata nie zmieniają go na ciemniejsze. Sztywne włosy na poduszkach jego łap, zapewnia nie tylko izolację cieplną, ale i odporność na ostry lód. Gruby podszerstek, sprawia, że niedźwiedzie mają tendencje do przegrzewania się w temperaturze powyżej 10C, lecz z drugiej strony sprawia, że są niemal niewidoczne na fotografiach robionych w podczerwieni. W niewoli – rozwijają się na nim glony [za wysoka temperatura] zabarwiające futro na zielono. Nie stanowią one zagrożenia dla zwierząt.

Ewolucja:
Są blisko spokrewnione z niedźwiedziami brunatnymi, ich potomstwo jest płodne. Badania DNA przeprowadzone na populacjach niedźwiedzi brunatnych z Alaski i wysp między USA i Rosją dowodzą, że spokrewnione są one bardzo mocno z niedźwiedziami polarnymi, w wiele mocniej niż z innymi brunatnymi, zaś same grupy oddzieliły się bardzo niedawno. Ich pokrewieństwo jest tak bliskie, że choć mają gen odpowiadający za zimową hibernację [typowy dla n. brunatnych], nie wykorzystują go niemal w ogóle, czasem tylko samice w ciąży, lecz ich temperatura w ogóle nie spada.

Podgatunki
W zasadzie brak zgodności. Część autorów podaje dwa, część w ogóle...zaś PBSG, czyli grupa zajmująca się li tylko niedźwiedziami polarnymi podaje około 20 populacji, inni znowu sześć... Te sześć to:
- Wyspa Wrangla i zachodnia Alaska
- Północna Alaska
- Kanadyjski Archipelag Arktyczny
- Grenlandia
- Svalard –Ziemia Franciszka Józefa
- Północna i centralna Syberia

Występowanie
Występuje wokół bieguna północnego, na lodach Morza Arktycznego i wokół niego, ograniczony od południa do obszaru występowania lodu, zaś najdalej na południe sięga do terenów James Bay w Kanadzie. Choć powyżej 88 stopnia ich populacja spada, to są dowody że zamieszkują cały obszar Artyki, a sama populacja szacowana jest na ok 20 – 25 tys. osobników. Z racji tego, że wykorzystują pływający lód do polowania na foki, niszczenie środowiska stanowi dla nich duże zagrożenie

Życie:
Spędzają większość roku wzdłuż skutych lodem brzegów, najchętniej na pograniczu otwartych wód. Prowadzą samotniczy tryb życia. Pomimo swego futra i tłuszczu zapadają w sen zimowy. Pływając potrafią osiągnąć prędkość do 10 km/h, nurkują z otwartymi oczami i zamkniętymi nozdrzami, potrafią wytrzymać pod powierzchnią do wody do 2 min. Średnio żyją 15 – 18 lat, w niewoli najdłużej żyła niedźwiedzica Debby, w ZOO w Winnipeg – 42 lata.

Pokarm:
Najbardziej mięsożerny spośród niedźwiedzi, także najchętniej atakują ludzi. Mają znakomity węch. Żywią się głównie fokami [nerpy]. Zimą nie gardzą skorupiakami, ptakami, gryzoniami, białuchami czy młodymi morsami. Zdarzały się ataki ma piżmowoły, młode morsy, czy renifery, najrzadziej na inne niedźwiedzie polarne. Przy padlinie potrafi zgromadzić się nawet do 20 niedźwiedzi, zaś w poszukiwaniu pokarmu potrafią w ciągu roku przebyć 15 tys km, albo wypłynąć na krze nawet na kilkadziesiąt km od lądu. W ciągu roku niedźwiedź musi zabić ok. 50 – 75 fok, by przeżyć. Nie boją się ludzi, choć nauczyły się wykorzystywać wszelkie odpady zostawiane przez ludzi.

Inne:
W 2006 roku został im nadany status gatunku narażone na wyginięcie, z racji cofania się lodu, mimo, że od r. 1970 do 2010 populacja wzrosła pięciokrotnie z ok. 5 tys do 25 tys. Obecnie coraz większym problemem są ekstremalne polowania, urządzane na te zwierzęta. Jednakże największym z nich – jest cofanie się lodu, lub jego topnienie, co przesuwa dryfujący lód coraz bardziej na północ, sprawiając, że coraz częściej nie mogą zabezpieczyć sobie odpowiedniej ilości pokarmu na zimę. Efektem tego jest coraz większa śmiertelność niedźwiedzi, także młodych. Najnowsze badania mówią także o ogromnym negatywnym wpływie jakie na zdrowie [odporność, zdrowie młodych, ciąża] wywiera coraz silniejsze zanieczyszczenie wody związkami chemicznymi czy metalami ciężkimi.

Ciekawostki:
Niedźwiedź polarny był maskotką olimpiady zimowej w Calgary w r. 1988

... i jako maskotki ZIO w Calgary, Hidy [l] i Howdy [p]