www.baltofilm.fora.pl

Iditarod

Iditarod Trial

Balto żyje. Wśród opowieści i legend. Ku czci tych którzy nie żałowali ani zdrowia, ani łap. Ku pamięci tych którzy w ciągu kilku dni w warunkach mroźnego zimowego piekła dostarczyli szczepionkę ryzykując swoje własne życie, oddając je i chorych w łapy psów biegnących w zaprzęgu, rozgrywany jest Wyścig Iditarod [Iditarod Trail Sled Dog Racers], który co roku, zwykle na przełomie lutego i marca jest rozgrywany na trasie którą przeszli ludzie i psy zimą 1925 roku.
Rajd wystartował w 1973 roku, na Alasce, od razu klasyfikowany był jako jeden z najtrudniejszych, obecnie – także jako jeden z najbardziej prestiżowych. Początkowo miał być testem dla psów i maszerów, obecnie jest to w pełni komercyjna impreza. Formalny start odbywa się w Anchorage, lecz właściwy początek wyścigu – w miejscowości Willow [do r. 2002] w Wasilla. Meta jest w Nome. Najlepszy wynik na tej trasie to nieco poniżej 9 dni. Mężczyźni klasyfikowani są wspólnie z kobietami. W typowym zaprzęgu początkowo startuje od 12 do 16 psów, lecz warunkiem klasyfikacji na mecie jest posiadanie w zaprzęgu minim 6 psów. Trasa rajdu obejmuje ponad 1150 mil
Z Manatuska Valley trasa prowadzi przez Yrntna Station Roadhouse i Skwentna a potem w stronę Finger Lake, Rainy Pass, potem poprzez Kuskokwim River – Rhn Roadhouse, Nikolai, McGrath, Ophir, Cripple, Iditarod i do Yukon.
Co roku trasa jest zmieniana raz idzie północną ścieżką poprzez Crippl, Ruby i Galenę, raz południową – Iditarod, Shageluk i Anvik. Potem poprzez Unalakleet, Shaktoolik, Koyuk, Elim, Golovin, White Mountain dociera do Nome. Na mecie najbardziej oczekuje się pierwszego i ostatniego ścigającego. Sam wyścig jest także dla wielu atrakcją turystyczną.
W trakcie wyścigu maszerów różni wiele, lecz muszą przestrzegać kilku zasad: mieć na wyposażeniu parki, śpiwór, siekiery, rakiety, żywność dla ludzi i psów, te zaś muszą mieć buty by chronić łapy przez ostrym lodem i twardym śniegiem.
Ciekawostki: najmniejsza różnica między dwoma zaprzęgami – to długość psiego pazura – czyli 1 s, po dwóch tygodniach spędzonych na szlaku. Najstarszym maszerem był 88 letni Norman Vaughan...
Ostatni maszer jaki przybywa do Nome, musi zgasić samotną latarnię, co oznacza oficjalne zakończenie rajdu.

Trasa rajdu: [link widoczny dla zalogowanych]
Kilka ciekawostek: [link widoczny dla zalogowanych]
Mistrzowie i rekordziści, honorowi maszerzy: [link widoczny dla zalogowanych]